پروفسور بورگ: مجازاتم چیه؟
استن المان: مجازات؟ خب، فکر کنم همون همیشگی خواهد بود
پروفسور بورگ: همون همیشگی؟
استن المان: بله. مجازات، تنهایی است.
پروفسور بورگ: تنهایی؟
استن المان: دقیقا. تنهایی
پروفسور بورگ: گذشتی در کار نیست؟
استن المان: از من نپرس. چیزی نمی دونم.
توت فرنگی های وحشی ۱۹۵۷ اثر اینگمار برگمان
5 امتیاز + /
0 امتیاز - 1392/09/07 - 10:47 در
دیالوگ های ماندگار
قدرت گرفته توسط شِیرترانیکس
فارسی